سلام
این دفعه اول بود که اسم این سرویس رو میشنیدم بلاگ سکی.
به هر حال این رو مدیون کامنت نوید هستم.
ادرس رو عوض کردم به هزار و یک دلیل اونایی که میان اینجا باید اونقد غریبه باشن که خودم رو نشناسن و اونقد اشنا که بدونن تو وجودم چی میگذره.
حالا کسی میدونه چطور میتونم اسبابهای اون یکی خونه رو بیارم اینجا؟
با این که این محیطها همه مجازی هستن اما نمیدونم چرا احساس میکنم اینجا هنوز یه کمی غریبم . وای امان از وقتی که تنها میری یه شهر دیگه واسه زندگی یا درس یا کار حالا هر چی اینقد اولش سخته که اگه یه ذره تیتیش باشی قید کار و همه چیز رو میزنی و یا علی یکی از بچه های دانشگاه ما که اینطوری شد درس رو گذاشت به امان خدا و گفت من رفتم شما بمونید اینقد بزنید تو سر خودتون و خوابگاه و درس و استاد و نمره تا جونتون بالا بیاد.
حالا من هم یه حس این شکلی دارم اینجا.
تنهام نزارید.
دوستتون دارم
گلی خانم جون